13 Eylül 2017 Çarşamba

ANNE, ÖP DE GEÇSİN!




Biliyor musun?
Öpünce geçer tüm yaralar, sızılar, ağrılar, sancılar...
Çünkü aslında canını yakan en büyük şey yalnızlıktır söyleyemesen de.
Düşersin ve evet acır.
Ama soran biri varsa yanında,
Eğilip elini sana uzatan biri.
Muhakkak geçer o acı,
Hele bir de acıyan yerinden öptüyse.
...
Her düştüğünde yanındayım.
Her elini uzattığında tutacak bir elin var tam da kalp hizanda.
Her acı sana öğrettiği gibi bana da öğretecek hayatı ve asla yalnız olmadığını.
Her sızı en az seninki kadar sızlatacak benim de kalbimi.
Her yalnızlık, ÖZüne dönmek için bir fırsat olacak sana üzülme.
Her kayıp, yeni buluşlara gebe.
Her son bir başlangıç.
Her sınav bir deneyim.
Biliyor musun?
Bu hayattaki en büyük kazanım deneyimlerin olacak.
Seni sen yapacaklar.
ÖZüne sızacaklar.
Bazen acıtacaklar, bazen sızlatacaklar.
Ama geçecek sonra hepsi.
Sen "Anne öp de geçsin!" diyeceksin,
Ben de soluksuz öpeceğim "o en çok acıyan yerinden!"
Her zaman! Her koşulda!
Bunu sakın unutma!


Not: Fotoğraf Özüm henüz mini minnacık küçücükken. Duygularsa zamansız.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder