28 Haziran 2017 Çarşamba

Ve SON! (BİR EMZİRME HİKAYESİ)




Ve o gün geldi.

Tam 23 ay sonra.

O en sevdiğinden, yaşam iksirinden, sevgi denizinden;

Akıntıya kapılmadan, sular yutup boğulmadan, kıyılara vurmadan karaya yöneldi.

Hep istediğimdi.

Onu silkelemeden, hırpalamadan, yara aldırmadan ayırabilmek o huzur limanından.

Öyle de oldu.

Özüm memeden kendiliğinden kolayca koptu.

...

Bizimki  isteyerek değil, zorunluluktandı aslında.

Ciddi bir alerjik enfeksiyon sonrası kullanmak zorunda kaldığım ilaçlardı sebebimiz.

Teraziye koydum tüm bildiklerimi, tüm hissettiklerimi ve tarttım.

Ağır gelen tarafa gönlüm razı olmasa da kaydım.

Özüm öksürük krizlerimin en yakın şahidiydi.

Benim vicdanlı kızım minicikti ama farkındaydı.

Anlattım ona her zamanki gibi.

Hem de hiç üşenmeden, yılmadan defalarca.

İlaç kullanmak zorunda olduğumu, öksürüklerimin bu şekilde geçebileceğini, ve o ilacın onun minik vücuduna da girmesini istemediğimi.

Çok iyi anladı. Zaten ne anlatsam anlıyordu. Küçüktü ama aslında kocamandı.


“Hayır anne, hasta değilsin, Özüm meme istiyor” dedi.

Çünkü kabul etmek istemedi.

Yılmadı yineledi.

Yılmadım yineledim.


Sonunda ilk  günü ben galip bitirdim.

Ona omzumu teklif ettim. Kafasını omzuma dayayıp uyuyabileceğini, ona sımsıkı sarılacağımı söyledim. Öksürüğüm geçince onu yeniden emzireceğimi ekledim.

Kabul etti. Daha doğrusu etmek zorunda olduğunu hissetti.

Ve misler gibi omzumda uyudu.

O uyurken birkaç damla gözyaşı süzüldü gözlerimden.

Aslında ne kadar hazırlıksız yakalanmıştım ben.

2.günü pas geçtik.

3.gün aynı diyalog.

-Anne iyileştin. Özüm meme istiyor.

-Hayır annecim. Henüz iyileşmedim. Bak hala öksürüyorum. Ama yakında iyileşirim. Lütfen gel omzuma. Hatta istersen sana ayak masajı da yapabilirim.

-Yap anne.

O günü de bir yogini pratiği olan ayak masajı ve akabindeki vücut masajı ile seve, okşaya atlattık.

4.günü pas geçtik. 5.gün yine aynı diyalog.

8.gün yine aynı diyalog. 10.gün yine aynı diyalog. 15.gün yine aynı diyalog.

Ve SON!
...
Ve; her okuduğumda gözlerimden dökülen gözyaşı 
...
Ve; her okuduğumda göğsümde hissettiğim sızı
...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder